ปั่นจักรยานพิชิตตัวตน&อุปสรรค ระยะทาง1300 km. กรุงเทพ-ปาดังฯ

[dul]

การเดินทางของนักสู้ ถ่ายโดยเสือป๋อง หนุ่มเมืองแพร่ ที่มาทำงาน ณ CP จ.ชุมพร

.....
...เรื่องราวทั้งหมดนี้ เป็นเหตุการณ์ และบันทึกเมื่อครั้ง เดินทางไกล เริ่มเดินทางวันที่25/1/2553 -31/1/2553 ระยะทางกว่า 1300 กม.(กรุงเทพฯ - ปาดังเบซาร์ - และรัฐเปอร์ลิส ประเทศมาเลเซีย) แบบบินเดี่ยว ที่ไม่เปลี่ยวเลย...

เพราะเพื่อนๆ พี่น้องชาวเสือ ทั้งใน และต่างประเทศ ปั่นมาให้กำลังใจ เกือบตลอดเส้นทาง ที่ผ่าน ณ ภูมิลำเนาของเค้า.... สิ่งที่บันทึกไว้นี้ เป็นความรู้และความประทับใจ ที่หาได้ยากในชีวิต กับระยะทาง ที่มากกว่า 1300 กม.(เกินเป้าหมายเดิม มามากโข)

*หมายเหตุ

-แผนการฝึกซ้อม ตลอด 5 เดือน และสนามทดลอง ก่อนปั่นเดี่ยว อย่างท้าทาย
-แผนการเดินทาง
-การบันทึกจะเริ่มจาก เรื่องราวการเดินทาง ในแต่ละวัน
-บันทึกการเดินทางช่วงพิเศษ
-กำลังใจจากพี่น้อง ชาวเสือ ทั้งหมด
-----------------------------------------------------------------------------------------

: ขอบคุณ : Special Thanks
ล่องใต้กรุงเทพฯ - ปาดังเบซาร์


สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ผมไม่คาดคิดมาก่อนว่า จะได้รับ และได้พบกับการมิตรภาพครั้งยิ่งใหญ่ จากพี่น้องชาวเสือ ผู้ซึ่งไม่เคยรู้จักหรือพบเจอกันมาก่อน และผมเองอยากขอบคุณทุกท่าน ที่มีส่วนทำความสำเร็จของผมในครั้งนี้เป็นอย่างมาก อาทิเช่น

-ยีหมัด คนชานเมือง
ผู้ซึ่งทำให้ผมได้รู้จักบังดลการไฟฟ้า หาดใหญ่ และช่วยแจ้งข่าวความเคลื่อนไหวของผมอยู่ตลอดการเดินทาง

-อ.สนั่น คนชานเมือง
ผู้ซึ่งทำให้ผมได้พักผ่อน อย่างอบอุ่น ที่บ้าน อาจารย์ตอเย็ป ที่ จ.เพชรบุรี สำหรับการเดินทางในช่วงแรก

-อ.ตอเย็ป
ผู้ซึ่งทำให้การพักผ่อนในคืนแรกของผม ที่ จ.เพชรบุรี ช่างแสน อบอุ่น และอิ่มเอิบครับผม อาจารย์ดูแลผม ดีมากๆ (จนเกรงใจเลยหละ)

-เสือดล การไฟฟ้าหาดใหญ่
ผู้ซึ่ง เติมเต็มการเดินทางของผมในครั้งนี้ และทำให้ผม รใวมถึงผู้ร่วมทริป ทั้งหมด กว่า 100 ชีวิตได้รู้จักสงขลา ป.มาเลเซีย และมิตรภาพที่หยิบยื่น มาอย่างล้นหลาม ทั้งในและต่างประเทศ

-เสือป๋อง พนักกงาน CP ประจำจังหวัดชุมพร
ผู้ซึ่งทำให้การเดินทาง อันแสนเหน็ดเหนื่อยของผม ได้จางหายไป ในป่า อ.ปะทิว จ.ชุมพร โดยร่วมปั่นมาส่งผม หลายกิโลเมตร

-เสือเชษฐ์ และเพื่อน ทีมChaiya Bike ผู้ซึ่งทำให้น่อง ที่แสนอ่อนล้า ของผมได้ผ่อนคลาย โดยการพาไป แช่น้ำพุร้อน ที่ อ.ไชยา ในตอนค่ำ ก่อนที่รุ่งเช้า จะปั่นมาส่งผม อีกกว่า 100 กม. (แดดร้อน ลมแรง เนินสูง) ขอบคุณครับ

-เสือหมู ท่าศาลา และเพื่อนๆ พี่ๆ เสือ จากนครศรีธรรมราช
ผู้ซึ่งคอยให้คำแนะนำผม ตลอดการเดินทาง รวมทั้งให้การดูแลผม เป็นอย่างดี ขณะอยู่ที่ จ.นครศรีธรรมราช (พาชมสถานที่สำคัญๆ ,เลี้ยงอาหารอิสลามอร่อยมาก,ร่วมปั่นมาส่งตั้งแต่ตี 5 แต่ความมืดไม่อาจปิดกั้นน้ำใจ และมิตรภาพ จากเสือหมู ,พี่สมพร และเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านครับ)

-บังแหละ และเพื่อนๆ จากทีม Sadao Border Bikeผู้ซึ่งคอยอำนวยความสะดวก ตลอดเส้นทาง หาดใหญ่ -ปาดังเบซาร์ ทำให้ผมและ นักปั่นจาก มาเลเซีย สนุกและหายเหนื่อย เป็นปลิดทิ้ง ครับ

-ชมรมจักรยานบ้านโคกเมา
ทีมนักปั่น ที่ทำให้การปั่นในจังหวัดสงขลาของผม และทีมชมรมจักรยานเทคนิคมีนบุรี มีสีสัน และสนุกมากๆ ครับ

-พี่น้องชาวเสือ จาก ป.มาเลเซีย กว่า 20 ชีวิต
ผู้ซึ่งทำให้การท่องเที่ยวใน ป.มาเลเซีย เต็มไปด้วยความ สะดวก สนุก อิ่ม และมีความสุขสุดๆ ครับ โดยเฉพาะการดูแลจาก

Mr.Walad
Mr.Phin
Mr.Rin และทุกท่าน ที่ปั่นมารับ และมาส่ง ขอบคุณมากๆ ครับ

-บังหมัด(ชาวหนองจอก พลัดถิ่นที่เปี่ยมด้วยน้ำใจ) รวมทั้งทีมงาน สท.ปาดังเบซาร์ ที่ให้การต้อนรับ และเลี้ยงส่ง รวมถึงมอบของฝากที่ระลึก ซาบซึ้งมากๆ ครับ

-พี่น้องสมาชิก คนชานเมืองทุกท่าน
ผู้ซึ่งทำให้ผมได้แกร่งพอที่จะสู้ศึกครั้งนี้ได้ รวมถึงคอยเป็นกำลังใจให้ผมอยู่ตลอดการเดินทาง ขอบคุณจากใจจริง

และที่ขาดไม่ได้นั่นคือ ขอบคุณ อาจารย์สุที, อ.สุเทพ, อ.แดง, พี่กฤษ ที่ช่วยทำให้การเดินทางของผมไม่เดียวดายอีกต่อไป ตลอดการเดินทาง สู่ รัฐเปอร์ลิส ประเทศมาเลเซียขอบคุณทุกท่าน ตลอดการเดินทางของผม และร่วมทำให้การเดินทางกว่า 1300 กม.ประสบความสำเร็จด้วยดี

*ต้องขออภัย หากขาดตกบกพร่องท่านใดไป นะครับ

บังดุล คนชานเมือง หนองจอก กทม.
(วันนี้เพิ่งกลับมาถึง กรุงเทพฯ วันนี้ 09/02/2010 และอ่านหมดทุกกระทู้แล้วครับ)

รูปภาพหายไปเยอะ เพราะฝากรูปไว้ในเวบฯ อื่นๆ แต่ท่านสามารถชมได้ในเวบฯจักรยานนี้ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=57&t=143785&start=90

[dul]

แผนการเดินทาง ::
(ตัวเลขจากการคำนวณผ่าน Google Map นั้น ผิดไปจาก เส้นจริงเยอะมาก ..ต้อง +เพิ่มอีกเกือบ 40 กม. หรือมากกว่า ในบางจุดหมายของแต่ละวัน)

ตั้งใจว่า สัปดาหน้า คือ อาจเป็น วันที่ 25 หรือ 26 มกราคม 53 นี้จะปั่นลงใต้ (เชิญชวนเพื่อนๆ พี่ๆ ชาวเสือ ร่วมปั่นไปด้วยกันครับ)
ระยะทางโดยรวมประมาณ 1,047 กม. ....


Concept คือ นอนเต้นท์ เน้นเที่ยว ครับ (เว้นแต่มีความจำเป็นอื่นๆ)

รายละเอียดการปั่นมีดังนี้ครับ:

ช่วงที่1(25 มค. 53): กรุงเทพ(บางกะปิ) -เมืองเพชรบุรี (ระยะทาง 145 กม.)

ช่วงที่2(26 มค. 53): เมืองเพชรบุรี - เมืองประจวบคีรีขันธุ์ (ระยะทาง 150 กม.)

ช่วงที่3(27 มค. 53): เมืองประจวบคีรีขันธุ์ - อ.ปะทิว จ.ชุมพร(ระยะทาง 137 กม.)

ช่วงที่4(28 มค. 53): อ.ปะทิว จ.ชุมพร - อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี (ระยะทาง 157 กม.)

ช่วงที่5(29 มค. 53): อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี - ท่าศาลา จ.นครศรีฯ (ระยะทาง 153 กม.)

ช่วงที่6(30 มค. 53): ท่าศาลา จ.นครศรีฯ - ม่วงงาม อ.สิงหนคร จ.สงขลา (ระยะทาง 180 กม.)

ช่วงที่7(31 มค. 53): อ.กระแสสินธุ์ จ.สงขลา - ปาดังเบซาร์ บ้านผมเอง(ระยะทาง 150 กม.) (ผ่านสะพานเปรมติณสูลานนท์,เกาะยอ,หาดสมิหลา,ชมนางเงือกที่เก้าเส้ง)

หมายเหตุ*
-ระยะทางโดยประมาณ 1,047 -1,200 กม. (ขึ้นอยู่กับแหล่งท่องเที่ยว ว่าไกลแค่ไหน)
-ระยะทางการปั่นแต่ละวัน 150 กม./วัน โดยประมาณ
-ช่วงเวลาที่ปั่น 06.00 - 12.00 น.(ส่วนช่วงบ่ายขอเที่ยว และพักผ่อนครับ)
-จำนวนวันที่ปั่น 7-8 วัน (ขึ้นอยู่กับแหล่งท่องเที่ยว ว่าไกลแค่ไหน)
-ที่พัก นอนเต้นท์ เน้นเที่ยว และปลอดภัย (ที่ปาดังเบซาร์ ขอเชิญพักที่บ้านผมได้เลยครับ หากไม่รีบกลับอาจชวนไปแจมกับกลุ่มใกล้ๆ สักวัน)
-เดินทางกลับ
ตัวผมเอง จะขับรถยนต์กลับ พร้อมครอบครัว ส่วน....
เพื่อนร่วมทาง(หากมี) ผมบริการรับ-ส่ง สถานรถไฟ,รถทัวร์(อยู่ข้างบ้านผมเลย) , เครื่องบิน ณ สนามบินหาดใหญ่ (มีแจ้งมาแล้ว 2ท่าน คือ อ.สุที ,ป๋าหว่าง คนชานเมือง) เว้นแต่จะมีการเปลี่ยนแปลงครับ..

*เพิ่มเติมสำหรับท่านที่ไปด้วย กับผม หากมี Passport หรือนหนังสือเดินทาง ให้นำติดตัวไปด้วย เผื่อว่าอยากปั่นเที่ยว
ป.มาลเซีย ก็สบายมากครับ แต่ถ้าตั้งใจไปเที่ยวมาเลเซีย โดยตรงให้เตรียมแผนการปั่น เผื่อผมไว้ด้วย นะครับ เช่นจะค้างคืน หรือแค่ต้องการปั่นเที่ยว ชมเมือง สำหรับการเที่ยวในมาเลเซีย นั้นไม่ยุ่งยากครับ

[dul]

การบันทึกจะเริ่มจาก เรื่องราวการเดินทาง ในแต่ละวัน ::

การเดินทางไกลสำหรับผมหรือ นักปั่นมือใหม่นั้น ย่อมเป็นสิ่งที่เป็นสิ่งที่ ยากลำบากมาก ด้วยเหตุและผลนี้

ผมจึงเริ่มต้นหาข้อมูล และฝึกซ้อมกว่า 5เดือน กับพี่น้อง ชมรมจักรยานคนชานเมือง หนองจอก กทม. โดยผ่านการแนะนำจาก ป๋าเกียรติและประธานศรรัก รวมถึง พี่น้องท่านอื่นๆ ด้วย ที่คอยให้คำแนะนำตลอดมา ซึ่งตลอด 5เดือนที่ผ่านมา ผมได้บทเรียนมากมาย จากหลายๆท่าน ซึ่งก่อนเริ่มต้นจริงผม จึงเลือกทดสอบตัวเองด้วยการเข้าร่วมโครงการปั่นจักรยานมาราธอน กรุงเทพ - เชียงราย ระยะทาง 999 กม. (โครงการหาทุนการศึกษาเพื่อเด็กน้อย และสานก่อเจตนาของครูจูหลิง ปงกันมูล) และแน่นอน เมื่อเสร็จภาระกิจ โครงการดังกล่าวแล้ว ผมจึงทราบข้อบกพร่อง สิ่งที่ต้องแก้ไข รวมถึงความพร้อมของตัวเอง ...หลังจากนั้นอีก 1สัปดาห์ ...จึงตัดสินใจเดินทาง ลงใต้ทันที กับระยะทางที่ต้อง พิชิต กว่า 1300 กม. กับเวลา 7วัน (แถมพิเศษ โดยการปั่นทะลุไปยัง ป.มาเลเซีย ณ รัฐเปอร์ลิส กับทีมนักปั่นชาวมาเลเซีย และทีมอาจารย์ จากเทคนิคมีนบุรี อีก 4 ท่าน นั่นคือ อ.สุที, อ.สุเทพ, อ.แดง, พี่กฤษ ...ซึ่งตามมาสมทบ ที่จังหวัดสงขลาใน วันที่6ของการเดินทาง )และแล้วการเดินทางก็เริ่มขึ้น....

เริ่มต้นการเดินทาง25-1-2553

(สัมภาระมากมาย...เต้นท์ที่นำไปได้ใช้แค่คืนเดียว..คุ้มมั้ย...คงดีกว่านอนกลาง มั้ง..555...ไปถึงบ้านแม่ แซว...ของเยอะขนาดนี้มาได้ยังไง...อิๆ)

คืนก่อนเดินทางผมตื่นเต้น และลุ้นมากว่า จะออกจาก กรุงเทพฯ ได้ยังไง (กว่าจะหลุดจาก กทม.ไปได้ เสียเวลไปกว่า 2 ชม.) ผมเริ่มออกเดินทางตั้งแต่ เวลา 05.15 น. ทะลุไปยังสมุทรสาคร ในเวลา 08.30 น. ดูสิผมเก่งขนาดไหน...หลงใน กรุงเทพ อยู่นานมากๆ ..(เพิ่งรู้วันนั้นๆ เองว่า การหลงแสงสี ในเมืองกรุงมันเป็น แบบนี้ นี่เอง 555 เกี่ยวกันตรงไหน นี่..) พอหลุดจาก กรุงเทพฯ ผมก็หมดน้ำยาทันที เลยต้องแวะ เติมพลัง ที่ร้าน ข้าวยำคนปักษ์ใต้ เอาเคล็ด...เอ้ย...เอาชัย สักหน่อยครับ (ข้าวยำ อร่อยมาก...หรอยจังหู นิ)



(ล/ค. ที่ร้านถาม อุ้ย.. มาได้ยังไง นิ)


(เจ้าของร้าน ชาวนครศรีฯ พลัดถิ่น แต่ทำของกินได้อร่อยมาก)


(ข้าวถูกยำ = ข้าวยำ)


เริ่มลุย จริงจังจากจุดนี้....มุ่งหน้าสู่จังหวัดเพชรบุรี...




(ผ่านแถวนี้ ผู้คนใจดีไม่เค็ม เหมือน นาเกลือ นะจ๊ะ...แต่วันแรกปั่นซะจน เกลือ ขึ้นเต็มขาเลย นี่เป็นบรรยากาศนาเกลือในยามเช้า)


(บรรยากาศริมทาง รีบถ่ายก่อนเจ้าถิ่นจะตื่น ครับผม)

มาบรรยายต่อครับ.. การเดินทางในวันแรก ผมเสียเวลากับการ หาทางออกจาก กทม.เสียเยอะ และที่สำคัญ เมื่อเดินทางแล้ว จำนวนระยะทางก็ต้องเปลี่ยนไปจาก การปั่นเฉลี่ย วันละ 150 กม. เริ่มมากขึ้นเป็นวันละ 190 กว่าๆ บางวัน200 กว่า กม. เนื่องจากผมเลือกที่จะใช้ จุดพักผ่อนเป็นเกณฑ์ ในการ ปิดทริปของแต่ละวัน ดังนั้นบางช่วงของการเดินทางจะเหนื่อย และล้ามากๆ โดยเฉพาะช่วง 1-3วันแรก ร่างกายกำลังปรับตัวครับ

ระหว่างทางผมพยายามจะที่ถ่ายรูปหรือ หากิจกรรมให้ตัวเอง เช่นการถ่ายรูป หรือไม่ก็ปั่นไปยังแหล่งท่องเที่ยวต่าง เพื่อเป็นการผ่อนคลาย แต่บางช่วงไม่ควรทำเพราะระยะทางไกลเกินกว่า ที่ออกนอกเส้นทางครับ

(หยุดถ่ายภาพ และพักเหนื่อย) เพราะการพักในแต่วันของผมน้อยมาก เช่น50-60 กม.จะพักสักครั้ง แต่ถ้าล้ามากๆ ก็25-30 กม. จะพักสักครั้งครับ

ก่อนเข้าเขต จ.เพชรบุรี อีก30กม. วันนั้นอากาศร้อนมากๆ เลยถือโอกาสพักดื่มน้ำริมทาง สปอนเซอร์-น้ำเปล่า ดื่มทุกครั้งที่พัก แต่วันหลังๆ เริ่มมองหาน้ำหวาน ซะงั้น



ก่อนถึงตัว จ.เพชรบุรี อาจารย์สนั่น คนชานเมือง โทรมาบอกว่า ที่จังหวัดเพชรมี อ.ตอเย้ป คอยต้อนรับอยู่แล้ว โทรนัดกันได้เลย....





ในคืนแรกผมได้ไปพักที่บ้านอาจารย์ตอเย็ป ซึ่งเป็นที่พักรับรองอย่างดีมากๆ ทำให้ผมหลับสบาย เพราะเจ้าของบ้านใจดีมากๆ ...ตรงจุดนี้ต้องขอบคุณ อาจารย์ตอเย็ปและภรรยา สำหรับการดูแลในคืนแรก และที่สำคัญต้องขอบคุณ อ.สนั่น ที่ทำให้ผมได้พบกับมิตรภาพที่ดีจาก การเดินทางในช่วงที่1 ครับ


มาแล้วก็เก็บภาพกันตามสมควรครับ





เห็นแล้วอยากนั่ง รถรางไฟฟ้า




ในวันนั้นเอง อาจารย์ ตอเย็ปได้ให้โอกาสผม ไปร่วมพูดคุยกับ คลื่นวิทยุ ท้องถิ่น (นี่เป็นครั้งแรก ก็สนุกดีครับ โม้แหลกเลย 555)


(อ.ตอเย็ป และภรรยา)


(อาจารย์ ตอเย็ป รอส่ง สู่การเดินทางในช่วงที่)


(บรรยากาศยามเช้าการเดินทาง ในช่วงที่2 จ.เพชรบุรี - อ่าวมะนาว จ.ประจวบฯ)

ขอบคุณที่ติดตามช่วงแรก / บังดุล คนชานเมือง หนองจอก กทม.

[dul]

ช่วงที่2 ::

บันทึการเดินทางช่วงที่2 วันที่26 มกราคม 2553 จากจ.เพชรบุรี - อ่าวมะนาว ระยะทาง 200 กว่า กิโลเมตร
(เป็นช่วงที่ไกล และเหนื่อยมาก กับการเดินทางที่เต็มไปด้วย ท้องนา ป่าเขา และทะเล)...เส้นทางช่วงนี้ ผมเลือกที่จะปั่นไปตามเส้นทางหลวงชนบท ซึ่งจะได้สัมผัสกับวิถีชีวิต และธรรมชาติ อย่างเต็มที่ แต่สิ่งที่ต้องเจอนั้น มีทั้งลม สภาพถนนที่ จะคอยบั่นทอนกำลังอย่างมาก โดยเฉพาะช่วงเช้า ออกจากเพชรบุรี อากาศดี วิวสวย แต่การปั่นจะซึม หรือปั่นไม่ค่อยลื่นไหล ทำให้เหนื่อยเร็ว... เส้นทางที่ผมเลือกจะเลียบชายทะเล จากเพชรบุรี -หาดเจ้าสำราญ -ปึกเตียน-หาดชะอำ -และหัวหิน แล้วออกสู่เส้นทางหลัก ถนนเพชรเกษม ผ่านจ.ประจวบฯ มุ่งหน้าสู่ อ่าวมะนาว ซึ่งจะเลยตัวจังหวัดไปอีกประมาณ 10 กม....ช่วงนี้ผมเริ่มปั่น ตั้งแต่ 07.15 -17.00 น. โดยประมาณ เดิมที ตั้งใจว่าจะนอนที่อ่าวมะนาว เพราะวิว และบรรยากาศ น่าจะดีกว่า แต่ไม่น่าเชื่อ ค่าที่พักแพงมาก เตียงเดี่ยว 800 บาท(ของราชการ) เป็นค่ายทหาร และอาหารการกินไม่ค่อยสะดวก ผมจึงเปลี่ยนใจ ปั่นย้อนกลับไปหน้าค่าย อีกประมาณ 2 กม. แล้วพัก รีสอร์ทในตัวเทศบาล ซึ่งค่าที่พักแค่ 500 บาท สถานที่ดูดี สะอาด (แต่ถ้าได้ราคาไม่เกิน 300 บาท จะดีมาก) และอาหารทานได้สะดวก...(เหตุผลที่ต้องนอน โรงแรม หรือรีสอร์ท เพราะต้องการ ชาร์ทแบตฯ โทรศัพท์) เพราะผมเองก็มีเต้นท์ เผื่อฉุกเฉินไปตลอดอยู่แล้ว และที่สำคัญ ระยะทางในวันนี้ค่อนข้างไกล จึงทำให้ร่างกายล้ามากๆ และมีผลต่อการปั่น ของวันถัดไปแน่นอน... ดังนั้นการได้อาบ น้ำอุ่นๆ และหลับพักผ่อน อย่างเพียงพอ จึงเป็นสิ่งที่ผมเห็น ว่าน่าจะช่วยให้ลดความอ่อนล้า ลงได้บ้าง









เอารูปมาให้ชมบางช่วงบางตอนของการเดินทางก่อน ....เหนื่อยๆๆๆ แตมีความสุขครับ


หยุดวางแผนการเดินทาง และเส้นทางใหม่เนื่องจาก เส้นทางนี้เต็มไปด้วยทุ่งนา ไม่มีบ้านคนเลย อีกทั้งยิ่งปั่น ยิ่งซึม


มาถูกทางแล้ว แต่ยังต้องไปอีกหน่อย...ค่อยใจชื่นขึ้นมาบ้างแล้ว...


เส้นทางหลวงชนบท ที่ปั่นไปตามชายทะเล ระยะทาง 17 กม. จากจุดนี้ไป ไม่มีบ้านคนเลย เปลี่ยวมาก แต่สภาพถนนดี เพราะไม่ค่อยมีรถวิ่ง ....เสียวดี แต่คิดซะว่า นี่แหละรสชาดของชีวิต...จากนั้นก็ปั่นต่อไป ท่ามกลางอากาศ ที่ร้อนจัด

ชายหาดปึกเตียนในปัจจุบัน เละมาก ไม่เหมาะต่อการเล่นน้ำ ที่สำคัญ พ่อค้า แม่ค้าบางคน ปากคอ ไม่เป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวเลย(เค้าคิดว่าผม เป็นฟรั่ง ต่างชาติ เพราะผมสวมผ้าคลุมหน้า กันแดด พอเราไม่สนใจ ในบริการของเค้า ก็ใช้คำพูด ที่แย่มาก) ดีที่ผมไม่ได้ไป สนใจ แต่ได้ยิน และเข้าใจ เพราะผมคือคนไทย กลุ่มพ่อค้า แมค้า ควรปรับปรุง เรื่องมารยาท นะครับ หากต้องการเงินจากนักท่องเที่ยว... อย่างน้อย แค่รอยยิ้มเล็ก ก็ยังดี...

ขนมที่อาจารย์ตอเย็ป ซื้อให้ กันหิวระหว่างทาง เป็นหารพื้นบ้านเมืองเพชรบุรี และทองหยอด(ช่วยได้เยอะมากครับ เพราะเส้นทางนี้ ผมหาของกินไม่ได้เลย นอกจากน้ำ กับขนมที่อาจารย์ ให้มาครับ ขอบคุณมากๆ ครับ)


ถึงชายหาดชะอำ ต้องแวะ ชาร์ทแบตฯ โทรศัพท์ และซื้อที่ชาร์ท อันใหม่ด้วย เพราะไม่ได้หยิบ มาจากบ้าน

เห็นป้าย จังหวัดประจวบฯ แล้วใจชื้น

หลังจากเข้าเมือง แล้ว ต้องเดินทาง ต่อไปอีก เกือบ 80 กม. เวลาบ่าย 2 แก่ๆ อากาศร้อนมาก เลยต้องพัก ที่ศาลาริมทางครับ ตรงจุดนี้ เป็นทางหลัก ที่ไม่ค่อยมีบ้านคน แต่ยังมีรถวิ่งอยู่ เยอะครับ ต้องเก็บแรง ก่อนเดินต่อไป

เส้นทางก่อนถึงที่พัก ก่อนถึงอ่าวมะนาว ส่วนใหญ่จะประมาณนี้ เหงาโดดเดี่ยว เพราะ สัณญาณโทรศัพท์ ที่บริเวณภูเขาจะใช้ไม่ได้เลย... ต้องลุยต่อไป อย่าง มุ่งมั่น และมันส์ตามแบบฉบับ ของผมเองครับ

มาถึงที่พักใน สภาพร่างกาย ที่อิดโรย แต่ภายในจิตใจยิ่งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ขอถ่ายรูปหน้ากองบินได้ มั้ยครับ...ได้...แต่ห้ามถ่ายสนามบินครับ....

บรรยากาศภายในกองบิน

อ่าวมะนาว

อ่าวมะนาวในยามเช้า


อ่าวมะนาว อากาศดีมาก เลยรบกวน พี่นุ้ย(เมียทหาร) ซึ่งมารอสามี ขับเรือ มาเที่ยบ ที่ท่า....

ขอบคุณครับ พี่นุ้ย...

ประตูด้านหลัง กองบิน ซึ่งพร่งนี้ผมจะออก เส้นทางนี้ .....ไปทางหาดคลองวาฬครับ ติดตามต่อไป ในช่วงที่สามนะครับ สวัสดีครับ / บังดุล

[dul]

บันทึกการเดินทางในช่วงที่3
วันที่27 มกราคม 2553

จากอ่าวมะนาว จ.ประจวบฯ - แหลมแท่น อ.ปะทิว จ.ชุมพร ระยะทางกว่า 194 กม.(เส้นทางชายทะเล - ทางหลวงชนบท - เส้นถนนเพชรเกษม) การเดินทางช่วงที่3นี้ คือช่วงที่เหนื่อย ที่สุดของผม เพราะเป็นช่วงที่ร่างกายล้าที่สุด และมาเจอกับสถานการณ์ ที่ต้องขึ้น -ลงภูเขา ตลอด 17 กม.ก่อนถึง อำเภอปะทิว (จากเส้นทางถ.เพชรเกษม) ภูเขาไม่สูงมาก แต่ไกล ผมทำความเร็ว ได้แค่ 18-25 กม./ชม. ลองนึกภาพตามนะ .....

จากปกติผมปั่นอยู่ที่ความเร็ว 25-28-30-40-45 หรือ 50 กว่าเป็นบางช่วง พอมาเจอที่นี่ ผมมองเห็นภูเขาไกล สุดลูกหู ลูกตา แถมผมต้องผ่าน มันทุกลูก เพื่อจะไปให้ถึงที่พักในเย็นวันนั้น.... ไม่ยากนึกภาพเลย ว่าผมจะมันส์ ขนาดไหน...จริงมั๊ยครับ...พี่น้อง...
(ประมาณว่าเหงื่อไม่เหลือให้ไหล...แรงแทบไม่มีให้ยกขา ...ปากไม่มีแรงให้อ้า....ตาแทบอยากจะหลับ ซะตอนปั่น )...แต่ความมันส์...และบ้า ของผมยังไม่หมดครับ..เพราะเมื่อเข้าเขต อ.ปะทิวได้แล้ว

มีป้าคนนึง ซึ่งเป็นแม่ค้าแถวๆนั้นแหละครับ...อาสาจะเป็นไกด์ นำทางให้ผมไปยัง แหลมแท่น อีกกว่า 10 กม.โดยประมาณ แล้วลองนึกภาพตามนะครับ...[size=150]ป้าเค้าขี่ มอฯไซค์ ในขณะที่ผมขี่จักรยาน ...สัมภาระเต็มคัน นน.กว่า 40กก. ...ป้าลากซะเกือบ 50 กิโลเมตร /ชม. ในขณะที่ผมแรง หายใจแทบจะไม่มีเหลืออยู่แล้ว...555 [/size] ผมนึกได้อย่างเดียว "เอาหวะ บ้า ก็บ้าซิหวะ ...ซัด 30 กม./ชม. กว่า 10กม. จนผมนึกในใจไม่ไหวแล้ว"

ถ้าปั่นต่อไป ผมล้มแน่ๆ เลยฮึดเฮือกสุดท้าย เพื่อปั่นไปบอกป้าว่า "ป้าครับ...เส้นทางไปทางไหนครับ..เดี๋ยวผมไปต่อเอง ครับ ...เชิญป้าตามสบายเลยครับ" (อันที่จริงจะหมด ลมหายใจอยู่แล้วครับ 555)...แล้วป้า ก็หันมาบอกว่า บ้านป้า อยู่ตรงนี้แหละ...หนูขี่ตรงไปอย่างเดียวเลยนะ ไม่ต้องเลี้ยวเลยนะ ถ้าหาที่พักไม่ได้ หรือมีปัญหาอะไร โทรมาบอกป้าได้เลยนะ (แล้วป้าก็จากไป โดยที่ผมก็ลืม ขอเบอร์โทรศัพท์ของป้า ครับ....ฮาๆ มั๊ยหละ...).........หมดจริงๆ เหนื่อยสุดๆ แต่มันส์ได้ใจ บรรยากาศ จะเป็นยังไงไป ชมกันครับ


เส้นทางการปั่น ถ.เพชรเกษม


เพื่อนร่วมทาง Mr.Yarm นักท่งเที่ยว จากป.นอร์เวย์ ร่วมปั่นไปด้วยกัน กว่า10 กม. ก่อนถึง อ.ทับสะแก



ประตูสู่ภาคใต้ แปลว่า ผมต้องเหนื่อยอีกเยอะ 555


เขาโพธิ์..ที่นี่กล้วยเล็บมือนาง อร่อยมากครับ..


ผัดไทยทะเล กับขนมหวานน้ำแข็งใส ร้านนี้ ทีทำให้ผมไล่ตาม รถมอร์ไซค์ทัน 555 ณ อ.ปะทิว จ.ชุมพร




บรรยากาศก่อนถึงที่พัก ณ แหลมแท่น ครับ


คลองบางสน อ.ปะทิว


ถึงที่พักแล้ว ปะทิว บีช บรรยากาศดี เงียบ แต่ไม่มีนักท่องเที่ยว ผมนอนเต้นท์ แบบเสียวๆ ค่าอาบน้ำ 50 บาทสำหรับคนไทย
แต่เจ้าของ ชื่อคุณประทุม ใจดีมากนะครับ


รีสอร์ทสวย แต่เงียบ จนน่ากลัวในตอนค่ำๆ มืดมาก เนื่องจากติดทะเล และไม่มีไฟฟ้า ยกเว้นบริเวณที่พัก
จากตรงจุดนี้ ผมอยากปั่นต่อไปอีกหน่อย เพื่อไปพักในส่วนของแหลม ที่ยื่นไปในทะเล แต่มาถึงค่ำ และเส้นทางค่อนข้างมืด เปลี่ยน จึงต้องหยุดพักตรงนี้ครับ


บริเวณรีสอร์ท


ข้าวผัดกุ้ง มื้อค่ำ อันแสนอร่อย ที่สุด


กินเพื่ออยู่ครับมื้อนี้เพราะเหนื่อยสุดๆ


ตอนเช้าของการนอนเต้นท์


บรรยากาศบริเวณรีสอร์ท ในตอนเช้า




ตื่นมาในสภาพที่เพลียๆ เพราะหลับๆตื่นๆ เนื่องจากร้อน จาการนอนเต้นท์ บริเวณมุม เกสเฮาท์ ต้องหลบ เพราะลมแรงจนเต้นท์ลอยครับ..


ต้องเดินทางต่ออีกแล้วเหรอ...แถมต้องรีบด้วยเพราะระยะทางในวันถัดมา อีก 190 กว่า กม.เช่นกันครับ


เพื่อร่วมทาง มิตรภาพที่หาได้จากการปั่นจักรยาน(คุณป๋อง หนุ่มเมืองแพร่ มาทำงานทางใต้กว่า 5ปีแล้ว เก่งจริงๆ) พนักงาน ซีพี สาขาชุมพร ครับผม ร่วมปั่นไปส่งผม ออกจาก ภูเขาในเส้นทางลัด เดินทางไปตามทาง บ้านทุ่งวัวแล่น เพื่อไปโผล่ ในตัว จ.ชุมพร ระยะทาง 30 กม. โดยประมาณ ต้องผ่านภูเขา ประมาณ 3 ลูก ท่ามกลาง ละอองฝน พรำๆ บางเม็ดก็โต โดนแขนแต่ละที สะดุ้งเหมือนกัน ... ขอบคุณคุณป๋อง มากสำหรับมิตรภาพที่หยิบยื่นให้

การเดินในช่วงที่3 นี้ได้สิ้นสุดลงที่การ พักผ่อน เพื่อก้าวสู่ช่วงที่4 ในเช้าวันใหม่ ซึ่งคุณป๋อง อาสา ทำหน้าที่คนในพื้นที่ ร่วมปั่นไปส่งและเลี้ยงส่ง ณ จ.ชุมพร ...อย่าลืมติดตามการเดินทางในช่วงที่4 ซึ่งผมต้องแบกสังขารณ์ โดยเฉพาะขา ที่กล้ามเนื้อเหลว นิ่ม หมดแล้ว ไปได้ยังไง กับระยะทางกว่า 200 กม. มาดูกันครับ

[dul]

บันทึกการเดินทางในช่วงที่4

จากแหลมแท่น จ.ชุมพร - อ.ไชยา จ.สราษฎร์ธานี ระยะทาง ประมาณ 190 กม.
การเดินทางในวันนี้ในส่วนของรูปภาพ ต้องยกให้คุณป๋อง ไปเลย เพราะเส้นส่วนใหญ่ จะอยู่บนถนนเพชรเกษม วิวไม่ค่อยสวย รถเยอะ และไกล ดังนั้นสำหรับวันนี้ ผมจึงต้องก้มหน้า ก้มตา ปั่นอย่างเดียว พักน้อยมาก เนื่องจากถนนส่วนใหญ่ เป็นทางเรียบและเนินบ้างเล็กน้อย แต่แดดร้อนมากๆ สิ่งที่ผมทำได้คือ การเอาน้ำเย็นราด ขาและตัว ระหว่างการเดินทางไปตลอด ส่วนเส้นทางในวันนี้คือการ แช่น้ำพุร้อน ซึ่งพี่เสือเชษฐ์ ทีมChaiya Bike พาไปนวดขาที่เมื่อยล้ามาก ทำให้การเดินทาง ในอีกวันของผม สนุกยิ่งขึ้น มาชมบรรยกาศกัน ครับ


เสือป๋องไกด์ พิเศษ


เสือป๋อง เดินทางไปส่ง ลุยฝนไปด้วยกัน และถ่ายภาพ คลองขุด ซึ่งเป็นโครงการ ตามพระราชดำริ ของในหลวง




มื้อนี้ เสือป๋อง เป็นเจ้าภาพ ส่นผมเป็น เสือหิว ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ ครับ


กินอย่างอร่อย 1จาน ไม่พอ เสือป๋อง บอกว่า น้อยไป ต้องเดินทางอีกไกล ต้อง เบิ้ล อีกครับ โอ้ย...แน่นท้อง เรย ค้าบบ


กิน เข้าไป


ผักเท่านั้น ที่เราต้องการ อาหารปักษ์ใต้ หาก ไร้ซึ่งเครื่องเคียง คงไม่ สมบูรณ์


โรงภาพยนต์ เก่าแก่ของชุมพร ปัจจุบันเลิกกิจการไปแล้ว "ชุมพรราม่า"


ทานของคาวมาเรียบร้อย ต้องปั่นอีกกว่า 100 กม. กว่าจะได้ทานผลไม้ ลบกลิ่นคาว นี่หรือ ความยากลำบาก ของการทานอาหาร ในแต่ละมื้อของชาวเสือ

ขอบคุณเสือป๋อง หนุ่ม ซีพี จ.ชุมพร ,เสือเชษฐ์ & เพื่อน จากทีมไชยา ไบท์ สำหรับมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้ผม สำหรับการเดินทาง ในช่วงนี้ครับ ขอให้ท่าน จงประสบณ์ แต่ความสุข สวัสดี /บังดุล

แล้วพบกันในช่วงต่อไป ซึ่ง ทีมไชยา ไบท์ ขออาสา เป็นไกด์ พิเศษไปส่งผม กว่า 100 กิโลเมตร ท่ามกลาง สายลม แสงแดด ที่เสือหมอบ ของพี่เชษฐ์ ต้องก้มๆ เงย ๆ ....

[dul]

บันทึกการเดินทาง ช่วงที่5

(29 มค. 53): จากอ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี - ท่าศาลา จ.นครศรีฯ ระยะทาง 180 กว่าๆ

การเดินทางในช่วงนี้ผมไม่เหงาแล้ว แต่ห่วง คนที่มาส่งมากกว่า เพราะงานนี้พี่เชษฐ์ ทีมไชยา ไบท์ บอกว่าจะมาส่ง ในตอนแรกบอกว่า แค่30 กม. คือจาก อ.ไชยา มารับที่ โรงแรม อุดมลาภ แล้วมุ่งหน้าสู่ จังหวัด สุราษฎร์ แต่พอไปถึง ตัวจังหวัด พี่เชษฐ์ ทำหน้าที่เจ้าบ้าน ดูแลอาหารการิกน ผม อย่างดี พาไปทานโรตี น้ำแกง เจ้าอร่อย ติดกับแม่น้ำตาปี จังหวัดสุราษฎร์ธานี รสชาดเยี่ยมมากครับ...หลังจากทานเสร็จ

พี่เชษฐ์เปลี่ยนใจ บอกว่าจะไปส่ง สัก 100 กม. โอ้เกรงใจครับ เพราะเท่ากับต้องกลับอีก 100 กม. ผมบอกว่า ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้ว....555 พี่เค้าโทร. บอกเพื่อนในชมรม ให้เอารถยนต์ มารับ ที่ อ.ดอนสัก ครับ

หลังจากนั้นเราสองคนก็เริ่มลุยกันต่อ โดยเริ่มจากลุยแดดเปรี้ยงๆ แล้วตบท้ายด้วย ลมแรงฟิ้วๆ ....แรงแค่ไหนนะเหรอ...แค่มองกิ่งไม้ไหว โยกไปมาแล้วหันมาบอกกันว่า สุดยอดเลยวันนี้ 555 มาชมภาพกันดีกว่าครับ ..บรรยายมาชักเลอะเลือน ...


เส้นทางลัดที่พี่เชษฐ์ นำเสนอสู่ ตัวจังหวัดสุราษฯ


เค้าหละเสือตัวจริง หัวลาก 100 โล. เสือเชษฐ์ จากทีมไชยา ไบท์


หลังทานมื้อเช้าด้วยโรตีน้ำแกง เจ้าอร่อย ริมแม่น้ำตาปี ที่ สุราษฯ ...เสือเชษฐ์ กับบังดุล


รถของเสือเชษฐ์ เจอสกัดดาวรุ่ง ยางรั่ว ต้องถอดยางในทิ้งทั้งเส้น เพราะผมมือหนักไปหน่อย ดึงหัวจุกใส้ไก่ พังเลย...ต้องขอ อภัย มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับผม


.....หลังจากแยกกับพี่เชษฐ์ ที่ อ.ดอนสักแล้ว ผมก็มุ่งหน้าอีก 60 กม. สู่ อ.ท่าศาลา จังหวัด นครศรีธรรมราช อย่างเมามันอยู่คนเดียว 555 คิดเอาเอง ว่ามันส์ พายะคะ .... จะไม่ให้มันส์ ได้ไงหละ ...พี่เชษฐ์ ชี้ให้ดูเส้นทางที่ผมต้องผ่าน อีก 60 กม. แต่ต้องผ่าน ภูเขาสูง อีก 3 ลูก 555 ฮือๆๆๆ มัน ไม่หมู ซะแล้ว....
ได้แต่คิดเอาเองในใจ...สู้โว้ยยยยยย

หลังจากผ่านภูเขา ซึ่งไม่ใช่ภูเรามาลูกแล้ว ลูกเล่า ในที่สุดผมก็มาถึง อ.ท่าศาลา ในเวลา 13.00 น. (นัดเจอกับเสือหมู ท่าศาลา) ที่เทศบาล ...หลังจากเจอกับเสือหมูแล้ว ณ จุดนี้ ต้องขอบคุณเสือหมู สำหรับการดูแล และให้ความกรุณา เรื่องสถานที่พัก และอาหารการกิน ดีมากๆ



เสือหมู พาสำรวจเส้นทางฝึกซ้อม ก่อนเดินทางไกลของเสือหมู เช่นกัน ที่ ม.วลัยลักษณ์


เสือหมู พามาทานมื้อเย็น ณ ร้านอาหาร ที่ ปากน้ำ ท่าศาลา อร่อย ราคาไม่แพง (เมนูเด็ด ปลาฉลาม,แกงส้ม,....) อิ่ม อร่อย


รถได้พัก คนได้กิน


ไปถึงท่าศาลา มีคนถามว่ามาหาใคร แค่บอกว่ามาหา พี่หมู ที่เทศบาล มีแต่คนร้อง อ๋อ!!! .....อ๋อ...คนที่ซื้อจักรยาน ราคา เกือบแสน นะเหรอ (สอบถามเสือหมู แล้ว คันโปรด สีขาวนี้ แสนกว่า ครับผม
)

ปิดทริปช่วงนี้ด้วยรถคันงามของเสือหมู และมิตรภาพที่ มิอาจลืมเลือน เสือหมู และเสือเชษฐ์พร้อมเพื่อน ....
ยังไม่จบบทบาทของเสือหมู และพี่น้องชาวเสือ แห่งเมืองธรรมะ ณ นครศรีธรรมราช กับการเดินทาง ช่วงที่6

ขอบคุณทุกท่าน /บังดุล คนชานเมือง

[dul]

บันทึกการเดินทางช่วงที่6(30 มค. 53):
ท่าศาลา จ.นครศรีฯ - ม่วงงาม อ.สิงหนคร จ.สงขลา (ระยะทาง 180 กม.)

การเดินทางช่วงที่6 นี้เส้นทางไม่โหดนัก อีกทั้งเกือบตลอดเส้นทางเต็มเปี่ยมไปด้วยมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้ มาจาก2 เมือง คือเมือง นครศรีธรรมราช และเมืองสงขลา เส้นทางนี้ผมปั่นคนเดียวแค่ 60 กม.โดยประมาณ ....การเดินทางได้เริ่มต้นตั้งแต่ เวลา 05.30 น. เริ่มออกตัวจากบ้านเสือหมู มุ่งหน้าสู่ตัวจังหวัดนครศรีฯ ตลอดเส้นทาง จะพบชาวเสือ อยู่ตลอดทักทายกัน ตามประสา..... ตลอดการเดินทางผมทำหน้าที่ผู้ตามตลอด โดยหน้าที่ผู้นำให้เสือหมู เพราะต้องทำเวลาในช่วงเช้าให้ได้สัก 100 กม.ตามแผนของเสือหมู เนื่องจากผมเองก็ กล้ามเนื้อเหลวหมดแล้ว หากปั่นเดี่ยว คงทำได้แค่ประคับประคอง 25 - 30 กม./ชม. แล้วแต่โอกาส

แต่ที่สำคัญเช้านี้ทีมพี่น้องชาวเสือจาก จ.นครศรีฯ หลายชีวิต ซึ่งนำโดย [size=150]พี่สมพร อาสาจะพาไป ทานนมควายในมื้อเช้า และไป ส่งนอกเมือง แต่โชคดีของผม 555 นมความไม่ขาย 555 พี่สมพรเลยพาไปทาน โรตีน้ำแกง ,ข้าวมันแพะ, ข้าวหมกไก่,....และอีกหลายเมนู อร่อยมากๆ (แต่จะว่าไป ผมเองก็อยากลองทานนมควายนะ ยังไม่เคยเลย) เดิมทีพี่สมพร และพวก จะดักรอที่ตัว จังหวัดตอน 07.00น. แต่ผมเกรงว่ามันจะสายเกินไป พี่สมพร บอกว่าไม่เป็นไร งั้นจะขี่ขี่ไปรับผมระหว่างทาง ส่วนผมขี่ลงมาจาก อ.ท่าศาลา ทำให้ระหว่างทาง ต้องสอดส่อง และพอได้เห็นขบวนชาวเสือ ปั่นมาอย่างเร็ว ประมาณ 40 กม./ชม. เห็นจะได้ ผมจึงตะโกนเรียก "พี่สมพร" 555 มั่วเอานะ ฝั่งตรงข้าตะโกนตอบ "ใช่บังดุล มั๊ย" ทองแดงได้แรง อก 555 ได้กำลังใจแบบนี้ผมนึกในใจ วันนี้ถึงไหนถึงกัน เหนื่อยหนักแค่ไหน ก็ต้องทำให้ได้ ซาบซึ้งในน้ำใจชาวเสือ นครฯ มากๆ ครับผม...ขอบคุณสำหรับมื้อเช้า

หลังทานมื้อเช้าเรียบร้อย ชาวเสือนครศรีฯ ก็พาไปชมแหล่งสำคัญของเมือง นครศรีธรรมราช งดงาม ซาบซึ้ง และน่าประทับใจเหลือเกิน ถ่ายรูปหน้าพระธาตุ, ชมตลาดยามเช้า และวิถีชีวิต อันแสนอบอุ่น....

ขอบคุณอีกหลายท่าน ซึ่งได้แยกย้ายกลับไปก่อน ครับ
ชมภาพการต้อนรับ ของชาวเสือ นครศรีฯ ที่นี่ http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=57&t=143785&start=90

ประทับใจมากสำหรับ วีดีโอชุดนี้ครับผม


กินกันสนั่นเมือง..ครฯ..

คันนี้ก็มาส่งบังดุล เบาหวิว นิ้วชี้ยังยกได้ ...กระป๋องน้ำดื่มขอบังดุลยังหนักกว่าอีกมั้ง

รู้หน้าและซึ้งใจ

มองข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจ งดงามจริงๆ


...ซึ่งหลังจากแยกย้ายกับพี่น้องชาวเสือ จ.นครศรีธรรมราช เรียบร้อยแล้ว เสือหมูก็ทำหน้าที่เจ้าบ้าน ต่อ โดยการลากผมไป อีก เกือบ 100 กม. จากตัวจังหวัดถึง อ.หัวไทร ตอลเส้นทางลมทะเล แรงมาก แต่อากาศสดชื่นครับ....แต่อากาศแบบนี้เสือภูเขา หากรีบๆ จะกลายเป็นเสือโหยได้ทันที่ครับ ปั่นไม่ค่อยออก แต่เสือหมูก็ไม่ถอดใจ อาสาไปส่งให้ถึงจุดหมายที่ตั้งไว้ให้ได้ และแล้วก็ไม่เกินความสามารถของพี่หมูครับ เรามาถึง อำเภอหัวไทร ในสภาพเปียกชุ่มด้วยน้ำฝน....เอ้ย...เหงื่อ เพียวๆครับ ในเวลา 11.00 น.โดยประมาณ

ถ่ายรูปคู่กับเสือหมู แห่งท่าศาลา


...จากตรงจุดนี้ไป แดดเริ่มร้อน และเผาร่างผมไม่ ซีกหนึ่งแล้ว การเดินทางของผมต้องผ่านสะพานข้ามคลองขุด ที่ปากพนัง วิวสอยครับ แต่แดดร้อนจัด ...ผมจึงไม่ไดเก็บภาพไว้ อีกทั้งทีม อ.สุที ซึ่งเดินทางลงมาจาก กรุงเทพฯ ได้มาถึงแล้ว และได้ รับความกรุณาจาก บังดลการไฟฟ้าหาดใหญ่ อาสาพามาส่ง ตรงจุดนัดพบ สี่แยก ระโนด ...จากตรงจุดนี้ อีก 60 กม. ผมต้องปั่นให้เร็วที่สุด เพื่อให้อาจารย์ไม่ต้องรอนานเกินไปครับ 30 กม. / ชม. ยิงยาวเลยครับ ...แวะเติมน้ำ 3 ครั้ง....จากเสือภูเขา ของผมได้กลายร่างเป็นเสือหมอบ เกือบตลอดทางครับ

ในที่สุดก็มาถึงจุดนัดพบ ในสภาพนี้ครับ

ขอบคุณบังดลการไฟฟ้า สำหรับภาพช่วงนี้ครับ

ลุยแดด ลุยฝนมา 6 วันแล้ว ตัวก็ดำ หน้ายิ่งดำเข้าไปอีก...แล้วที่บ้านจะจำได้มั้ยเนี่ยะ 555


ฟอร์มทีมก่อนเดินทางต่อ ในช่วงที่6 กับ ทีมเทคนิคมีนบุรี ประกอบด้วย อ.สุที, อ.สุเทพ, อ.แดง, พี่กฤษ ผู้เฒ่าหัวใจแกร่งของเรา ...จากนี้ไปมุ่งหน้าสู่ บ้านม่วงงาม โดยใช้เส้นทางชายทะเล และเยี่ยมแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ระยะทางกว่า 50 กม. ครับผม
ผมรู้สึกว่าการเดินทางของผม 2วันสุดท้ายนี้ จะมีความสุขเป็นพิเศษ และไม่เหนื่อยเลย



ขอบคุณบังดลการไฟฟ้าหาดใหญ่ ที่หยิบยื่นมิตรภาพอันงดงามให้กับผม และทีมเทคนิคมีนบุรีครับผม ของพระผู้เป็นเจาทรงตอบแทน


สู้ต่อไปคน ชาวเสือ ...เริ่มการเดินทางสู่ บ้านม่วงงาม และแหล่งท่องเที่ยวในพื้นที่ ....


มุ่งหน้าสู่วัดพะโคะ

มาถึงแล้ววัดพะโคะ มรดกทางวัฒนธรรม

เลียบชายทะเล สทิงพระ อาจารย์แดง มาเจอญาติที่นี่...ไม่รู้ว่าต้องพิสูจน์ไฝ กันด้วยรึป่าว 555

ลีลาการโพสท์ ท่าถ่ายรูปของ อ.สุที เค้าหละ ธรรมดาไม่ได้แล้ว

พี่กฤษ เสือเฒ่า ของเรา อดีตนักปั่นตัวแรง ปัจจุบัน อยู่ระหว่างพักฟื้นจากการผ่าตัดหลัง...แต่วันนี้ ขออนุญาต ผบ.ที่บ้าน มาเคาะ สนิมครับผม

ช่วงนี้ลมแรงครับ คนในพื้ที่เล่นว่าวกันสนุก เราก็ดูเพลิน จนเชือกว่าว พาดคอ ล้มกัน ระเนระนาด 555 รถผมซี่ลวด งอเลย...ทำให้การปั่นในช่วงที่ที่ 7 เลื้อยเป็น งูเลยครับ

ทำไมว่าว ที่นี่มันสวยจัง

ว่าวผมสวยมั้ยครับ

อ.สุที สนุกกับการถ่ายภาพเด็กๆ เล่นว่าวที่ชายทะเล ณ บ้านม่วงงาม

ทานมื้อค่ำก่อนเข้าที่พัก ...ส้มตำ-ไก่ย่าง-ยำปลาดุกฟู,.....

ร้านนี้อาหารอร่อยมาก กินซะพุงปลิ้น ราคาไม่ถึง 500 บาท ถ้ากินที่กรุงเทพ แบบนี้ ต้องพันกว่าบาท ครับผม

ทานมื้อค่ำเสร็จ ต่างฝ่ายต่างแยกย้าย โทร.รายงานตัวต่อ ผบ. ครับผม...มาถึงที่พักแล้วนะจ๊ะ...อาหารอร่อย,สบายดีจ๊ะ ...5555

รักรถเหมือนลูก ขออนุญาตเจ้าของที่พัก ให้เอารถไปจอดในห้อง(เจ้าของทำหน้า งงๆๆ)...มาแอบถามผมว่า...รถนี้มันแพงมากมั้ย...ผมเลยแอบกระซิบไปว่า 1 ใน ทีม มีอยู่คันนึง เกือบ 2 แสน ....แต่ของผมถูกสุด 555 (เจ้าของที่พัก ตาโต...อ๋อ!!..ถึงว่าซิ...)


ขอบคุณทุกท่านสำหรับการเดินทางช่วงที่6 นี้......ขอพักสักครู่จะกลับมาบรรยายการเดินทาง ช่วงสุดท้าย กับมิตรภาพข้ามประเทศ ...ไทย - มาเลเซีย.... / บังดุล คนชานเมือง

[dul]

บันทึกการเดินทางช่วงที่7

วันที่ 31-1-2553 จากบ้านม่วงงาม - ปาดังเบซาร์ -รัฐเปอร์ลิส ประเทศมาเลเซียรื ระยะทาง 190 กม. โดยประมาณ

การเดินทางในช่วงสุดท้ายนี้เต็มไปด้วยความสุข สนุกสนาน ....ผมและทีมอาจารย์เริ่มออกเดินทางตั้งแต่ 06.00 น. มุ่งหน้าสู่จุดนัดหมาย คือท่าแพขนานยนต์ จ.สงขลา
ห่างจากที่พักบ้านม่วงงาม ประมาณ 20 กม. พอมาถึงจุดที่ได้นัดหมาย จึงตรวจสอบไปทางบังดลการไฟฟ้าหาดใหญ่ จึงทราบว่า ยังมาไม่ถึง คงอีกสัก 30 นาที ดังนั้นผมจึงพา ทีมอาจารย์ ไปชมวิถีชีวิตของชาวเล บริเวณหมู่บ้านหัวเขาแดง ติดกับท่าแพขนานยนต์ ...อากาศในตอนเช้าของที่นี่สำหรับคนที่ชอบธรรมชาติแล้ว ถือได้ว่าหอมกลิ่น คาวปลา และทะเล ฟุ้งกระจายไปทั่ว

เราปั่นชม เก็บภาพ และทาน ขนมพื้นบ้านในท้องถิ่น อยู่สักพัก จึงออกไปหา มื้อเช้ารองท้อง ระหว่างรอทีมที่จะมารับ.... สำหรับผมแล้ว ในพื้นที่นี้ ผมทานได้เกือบทุกอย่าง...แต่สำหรับเสือพลัดถิ่น อย่างทีมเทคนิคมีนบุรี ต้องเลือกร้านสักหน่อย แต่ก็ไม่มีปัญหาครับ เพราะค่อนข้างทานง่าย กันทั้งนั้น..(ร้านหัวมุก ตรงหัวเขาแดงนั่นแหละ..เหมาะดี)

สักพักใหญ่ทีมบังดลการไฟฟ้า และพี่น้องชาวเสือบ้านโคกเมา ก็ตามมาสบทบ พูดคุย แนะนำตัวทักทายกัน อยู่พักใหญ่ ก็รีบข้ามฝั่งไปถ่ายรูปเก็บความงดงามไป อวดคนที่บ้าน กันอย่างสนุกสนาน

บรรยากาศในวันนี้เป็นไปอย่างคึกคัก จริงๆครับ ชมภาพต่อเลยดีกว่า...




เก็บภาพที่ที่เรียบเรือประมง ระหว่างรอทีมบังดลการไฟ้ฟา หาดใหญ่ และบ้านโคกเมา






รองท้องในแบบคนท้องถิ่น น้ำชา กาแฟ มั้ยครับ


หัวเขาแดง สัญลักษณ์ ประจำท่าแพขนานยนต์สงขลา


เจอกันแล้ว เจ้าบ้านผู้ใจดี แต่ละท่าน ชุ่มไปด้วยเหงื่อ แห่งมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้กับพวกเรา


เตรียมขึ้น แพข้ามฝั่ง


ได้เที่ยวสงขลา สักทีนะอาจารย์


ผู้คนในท้องถิ่น ยังคงใช้แพข้ามฝั่งกันเนืองแน่น เช่นเดิม เพราะค่าโดยสาร แค่ 2-3 บาท ต่อคน ส่วนรถคิดต่างหากไม่แพงครับ


อยู่บนแพ... ผู้คนเนืองแน่น เหมือนขนมปังแพ...555


4 เสือแห่งเทคนิคมีน


บังดีน ตากล้อง และเป็นทีมเซอร์วิส อำนวยความสะดวกจากบ้านโคกเมา




เก็บภาพในแบบฉบับของ อาจารย์สุที


บังดลพาชม หาดสมิหลา


บังดุลมาถึงเมืองเกิด แล้วครับ ดีใจจัง


หาดสมิหลา


VDO http://www.youtube.com/watch?v=r8CqkhMZNCU&feature=player_embedded
บ้านโคกเมา โปรดัคชั่น...




ถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึก...ยังมีอีกหลายท่านที่ไม่ได้เข้ากล้องครับ..


ตากล้อง เจ้าถิ่น...ขอบคุณสำหรับภาพงามๆครับ


บังดลพาชมกำแพงเมือง เก่าสงขลา


เกาะยอ จ.สงขลา


สะพานเปรมติณสูลานนท์ สัญลักษณ์ จ.สงขลา


แดดกำลังมาแล้วจ้า อ้าปากหวอ กันเชียว..



บังดลการไฟฟ้า เสือเจ้าถิ่น


มุ่งหน้าสู่บ้านควนลัง อ.หาดใหญ่ เพื่อทานมื้อเที่ยง ซึ่งทีมบังดล และสมาชิกพี่น้องบ้านโคกเมา เลี้ยงต้อนรับ ชาวคณะของเรา




แวะแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ณ สงขลา


ป่าโกงกาง


เสือพลัดถิ่นมาไกล จัง


ถ่ายที่ร้านอาหารเลี้ยงต้อนรับ


ถ่ายที่บ้านบังดล การไฟฟ้าหาดใหญ่ใน


กำลังมุ่งหน้าไป ปาดังเบซาร์ บ้านผมเอง หลังรวมตัวกับพี่น้องชาวมาเลเซีย เรียบร้อยแล้ว


กองทัพแห่งมิตรภาพ สองประเทศ ไทย -มาเลเซีย


พักดื่มน้ำระหว่างทางไปปาดังเบซาร์ ข้างทางเป็นสวนยางตลอดเส้นทาง


พี่น้องชาวมาเลเซีย


มาถึงแล้วปาดังเบซาร์ ดูป้ายซิ


อ.แดง ปั่นเพลินไปหน่อย หลุด ทีละชิ้นเชียว..


หน้าบ้านบังดุล


แวะทานผลไม้ ที่บ้านบังดุล ก่อนแยกย้าย หลังเสร็จภาระกิจของแต่ละท่าน ขอบคุณมากๆครับ


พ่อแม่ บังดุล และพี่น้องที่มาส่ง และรับถึงบ้าน ก่อนเดินทางต่อไปยัง ป.มาเลเซีย


ขอบคุณปะป๋า และคุณแม่สำหรับ ผลไม้ ไว้คอยต้อนรับ ก่อนเดินทางเข้า ป.มาเลเซีย



ระหว่างทางไปเปอร์ลิซ นำทางโดย Mr.Walad & Friends เสือเจ้าถิ่น แดนเสือเหลือง มาเลเซีย


ตามมาทันแล้ว หลังจากยื่น Passport ขอเข้าประเทศเรียบร้อย

การเดินทางในช่วงที่7 ได้จบลงที่การเดินทางไปพัก ณ ประเทศมาเลเซีย โดยค้างคืนที่บ้าน Mr.Phin(พี่ผิน) คนมาเลเซีย พูดไทย ชัดเจน

ขอบคุณทุกท่านตลอดการเดินทางสนุกมากๆ ส่วนที่เหลือจากนี้คือบรรยากาศต้อนรับของพี่น้องเจ้าถิ่นทั้งไทย และมาเลเซีย ครับ

จบการเดินทางช่วงสุดท้าย ต่อไปเป็นรายการเก็บตก บรรยากาศ และสิ่งที่บังดุล นำมาฝาก ครับ / บังดุล

[dul]

บันทึกการเดินทางช่วงพิเศษ :

เป็นกิจกรรมหลังบรรลุภาระกิจ ที่มุ่งหวังไว้แล้ว จะออกมาในรูปแบบไหน ติดตามชมได้จากภาพ และคำบรรยาย แต่สิ่งหนึ่งที่ผมได้รับจากการเดินทางในครั้งนี้คือ....

1.ประโยชน์ และโทษ ของการวางแผน การทำงาน(ได้เรียนรู้ว่าการวางแผนที่ดี ย่อมได้ผลลัพธ์ที่ดี แม้นมีอุปสรรค เพียงก็ตาม ส่วนการวางแผนที่ไม่ดี ย่อมส่งผลกระทบต่อตนเอง และผู้อื่นโดยรวมได้)

2.ได้เรียนรู้ว่า อุปสรรคของความสำเร็จ คือตัวของเราเอง

3.ได้เรียนรู้ว่า กาย ใจที่เป็นหนึ่งเดียวนั้น มีพลังกว่าหลายกาย หลายใจ

4.ได้เรียนรู้ว่าการออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยาน เป็นทางออกที่ดีเหมาะสม กับทุกเพศ ทุกวัย และทุกโอกาส ขอเพียงท่านไม่ต้องรอโอกาส เพราะโอกาส เป็นสิ่งที่ผู้ต้องการเปลี่ยนแปลง พยายามวิ่งเข้าหา อย่างไม่รั้งรอ

5.ได้เรียนรู้ว่า ความสำเร็จ คือรางวัลแด่ผู้เริ่มต้น อดทน และมุ่งมั่น

6.ได้เรียนรู้ว่า อย่าทำให้การใช้ชีวิตของเรา มีคำว่า "ถ้า" มากเกินไป

7.ได้เรียนรู้ว่าความสำเร็จนั้น ควบคู่กับเป้าหมายเสมอ หากการใด ปราศจากเป้าหมายที่ชัดเจน การนั้นหาความสำเร็จไม่ได้

8.ได้เรียนรู้ว่าร่างกาย และจิตใจที่แข็งแรง มาจากการกระทำในสิ่งที่เป็นความสุข

9.ได้เรียนรู้ว่าการให้ และการรับ นั้นมีพลังมหาศาล

10.ได้เรียนรู้ว่าการเป็นผู้นำ และผู้ตามที่ดี ควรเป็นอย่างไร

11.ได้เรียนรู้ว่าเมืองไทย น่าเที่ยวมาก และการปั่นจักรยานทางไกล หรือออกทริปสั้นๆ ในท้องถิ่น จะช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจได้ เช่นการกระจายรายได้ ไปยัง พื้นที่ต่างๆ จกาการใช้สอยเล็กๆ น้อยๆ ที่สำคัญ....

12.ได้เรียนรู้ว่า การปั่นจักรยานนอกจากจะทำให้ตัวเองดีแล้ว ยังทำให้สังคม และโลกดีด้วยเช่นกัน

ความรู้ ความดี หรือสิ่งที่ผมได้รับจากการปั่นจักรยานครั้งนี้ มีมากมายเกิน บรรยาย แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้รู้ และเข้าใจ สำหรับผมแล้วการปั่นจักรยานนั้น เป็นมากกว่า การปั่นจักรยาน แต่มันคือการเรียนรู้

ก่อนเดินทาง มีหลายคนที่เห็น และรับรู้ วัตถุประสงค์ของการเดินทางของผม....แต่คนเหล่านั้น พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า.."ไม่นึกเลยว่า...จะทำได้ และทำเร็วขนาดนั้น"....

เหตุผลง่ายๆ จากคำพูดเหล่านั้น คือ คำว่า "[size=150]รอ" รอโอกาส ...แล้วผมจะรอทำไม ในเมื่อผมคิด ไตร่ตรองและวางแผนมาอย่างดีแล้ว ...มีเหตุผลอะไรที่ต้องรอ ...หากรอเริ่มต้น ความสำเร็จก็ยังรออยู่เช่นกัน สวัสดี ขอบคุณ Thanks /บังดุล (Mr.Abdul Wangnurak)



ทีSadao Border Bike นำทีมโดยบังและ กับเพื่อนๆ ทำหน้าที่เป็นไกด์ บอกเส้นทาง จากหาดใหญ่ใน มายังบ้านบังดุล ณ ปาดังเบซาร์ ในการเดินทางช่วงที่7


พี่น้องชาวมาเลเซีย นำทีมโดย Mr.Walad, Mr.Phin, Mr.Rin ทำหน้าที่เจ้าบ้าน พาพักผ่อน ท่องเที่ยว ในรัฐเปอร์ลิส ป.มาเลเซีย



เจ้าบ้านพาทานมื้อเช้า สไตล์ มาเลเซีย โรตีน้ำแกง - ชาชัก


โรตีน่าทาน นะ


ที่นี่เติมน้ำมัน รถยนต์ ต้องบริการตัวเอง นะครับ....ลูกคุณหนูถอยไป...


เจ้าบ้านพาเที่ยว ถ้ำมืด บรรยากาศภายใน คล้ายถ้ำทั่วไป แต่ ที่นี่จะมืดเป็นพิเศษ ต้องเปิดไฟฉาย ไม่งั้มองไม่เห็น ในบางพื้นที่


Cave of Darkness


ผมกับ อาจารย์ สุที ก็มานะ


พวกเราก็มา....


ถ้ำแห่งนี้มี ที่มานะจ๊ะ


บ้านเมือง ใน กะงะ ป.มาเลเซีย


ร้านจักรยานเสือภูเขา ที่มาเลฯ


หลานสาวคิดถึง เลยกลับไปให้หอม สักฟอดดดด


เก็บภาพตอนเช้า แนวเขตชายแดนไทย -มาเลเซีย ณ ปาดังเบซาร์ นำทีมโดยบังดุล


สังเกตุที่ป้าย ยังใช้คำว่า " Siam /ป.สยาม" อยู่เลย



หลักเขตแดน


เพือสมัยเรียนเจอโดย บังเอิญ คุณอดิเรก...(หมัด)


ทายซิใครเอ่ย...


ร้านโรตีน้ำแกง ของชาวหนองจอกพลัดถิ่น อร่อยมากๆ


ทายซิ มื้อนี้ใครเลี้ยง


บุรุษผู้มีนามว่า บังหมัด(เสื้อฟ้า) คือผู้จ่ายตังค์ เค้าคือชาวหนองจอกพลัดถิ่น ครับใจดีมากๆ ปัจจุบัน เปิดร้านขายอาหารอยู่ที่ ปาดังเบซาร์ และเป็นเจ้าหน้าที่ สท. ด้วยเช่นกัน ขอบคุณครับ


เจ้าถิ่นเลี้ยงส่งก่อนเดินทางกลับ กทม.


อ.สุที รับเสื้อที่ระลึกจาก เจ้าถิ่นครับ


อ.แดง รับเสือที่ระลึกจาก เจ้าถิ่น ผู้บริหารมูลนิธิฯ


บังดุล รับเสื้อจาก บังหมัด คนหนองจอก เช่นกันครับ


เก็บรถกลับ กทม. โดยเครื่องบิน สายการบินเอเชีย


นั่งพักผ่อน หลังจากเพิ่งเดินทางเข้ามาถึง ที่พักในมาเลเซีย บ้านพี่ผิน


เครื่องดื่มกระป๋อง น้ำเกลือแร่ 100 Plus


เก็บตกจากสงขลา บังดล บังสมัด บังมาหนับ และอีกหลายท่าน..


จูงเสือขึ้นแพขนานยนต์ เพื่อข้ามฝั่ง ณ สงขลา

ขอบคุณทุกท่าน สำหรับการเดินทางกันแสนไกล แต่ใจ ใกล้กัน ระยะทาง 1,3xx. กม. คงไม่พอสำหรับมิตรภาพซะแล้ว
ขอให้ทุกท่าน ประสบสุข สมดั่งหวัง และพระเจ้าจงอวยพรท่าน ต้องขออภัยหากมีข้อบกพร่องประการใดมา ณ โอกาสนี้ด้วย วัสลาม ...สวัสดีครับ/ บังดุล คนชานเมือง หนองจอก กรุงเทพฯ[/size]